Een huis in Mozambique

Is het nu zo dat ZKH Willem Alexander en HKH Maxima eerst plechtig moeten verklaren dat zij goed voor alle eilandbewoners zullen zorgen, een infrastructuur zullen bouwen en een openluchttheater, 200 Senseo’s zullen uitdelen, ov jaarkaartdeskundigen zullen invliegen, zich uitsluitend per fiets over het eiland zullen bewegen en ALLE zwarten aardig zullen vinden voordat zij een tweede huisje in Mozambique betrekken?

Vragen we dit ook aan de honderdduizenden Nederlanders die zich – Verdonk Moe – in het buitenland vestigen. Of daar een vakantieverblijf bezitten?

Als het aan mij ligt, gelden er twee voorwaarden: het personeel een goed salaris betalen (ze kunnen wel van 1 dollar per dag rondkomen, maar ze willen dat niet) en boodschappen doen bij de lokale kruidenier. Verder geen gezeur.


Het huis is er nog niet. Het uitzicht wel.


Afrika in Den Haag

Uitnodiging vandaag in mailbox:

Bijna is het zover: eindelijk lekker dansen op de leukste popmuziek ter wereld (zie
aangehechte flyers)…  Komt zondag 13 juli vanaf 15 uur allen (met ‘kind & kraai’)
naar de Regentenkamer, Lange Beestenmarkt 106,  Den Haag (vlakbij Paard van Troje,
Prinsengracht/Grote Markt, diverse trams en niet ver van HS…).   Wil je om ca. 18
uur ook van een Indische maaltijd à ? 8.- genieten, reserveer dan per omgaande
(uiterlijk vrijdag 11/7) via dit e-mail-adres: info@regentenkamer.nl  of tel./fax
070-3658612 …    Tot zondag!?!    Quato

Einde bericht

Een Haagse middag met een Indische maaltijd – Haagser kan het niet.

 


De afgrond van Doris Lessing

‘Tussen de slimme, vooruitziende mensen van deze wereld en de mensen zonder verbeelding is er een afgrond waar we misschien op een dag allemaal in zullen vallen.’ Een regel uit ‘Alfred & Emily’ van Doris Lessing. Ik lees en herlees hem in de sneltram naar Amstelveen.  

In haar nieuwste boek fantaseert Lessing een ander leven van haar ouders bij elkaar. Na een toelichting volgen de twee geschiedenissen, naar waarheid. Mensen getekend door een wereldoorlog, de eerste, waarvan we ons nog nauwelijks realiseren wat deze heeft aangericht, op zoek naar een nieuwe wereld, het vroegere Rhodesie.

Doris Lessing klaagde onlangs dat ze door de vele interviews nadat ze de Nobelprijs won nog nauwelijks aan schrijven toekomt. Laat haar schrijven!