Waar doen me al die PvdA-ers bij de Canal Parade ook alweer aan denken? O ja, de vredesbeweging. Eerst geen sjoege geven, ingewikkeld, ingewikkeld, het gaat om het machtsevenwicht, geen eenzijdige ontwapening… En als het onderwerp echt sexy is geworden met zijn allen op de boot springen. Door dit sektarisme van de sociaal-democraten werd zo een brede beweging naadloos in partijpolitieke doelstellingen geperst. Wie tegen kruisraketten was, was voor de PvdA.

Met de anti-apartheidsbeweging van hetzelfde laken een pak. Misschien met wat minder succes – we hadden ons lesje geleerd – maar in aanpak niet verschillend. Eerst veel twijfel bij het ANC maar toen de aanhang daar geen last meer van had een bezoek van Mandela aan Amsterdam aangrijpen voor de verkiezingscampagne van de partij.

Nu dienen de homo’s het verlangen van deze strompelende partij om het geschonden blazoen weer op te poetsen. Maar in feite heeft de partij de boot al lang gemist.