Uit de berichtgeving over het bouwproject op Machangula (Mozambique) begrijp ik het volgende. Er is een verschil van mening over de omvang van het door de ontwikkelaars aangekochte land. Niemand betwist dat de ontwikkelaars naast villa’s ook scholen en klinieken bouwen, maar het zou ‘niet genoeg zijn’, want ‘de bevolking lijdt nog steeds’, aldus een van de bewoners.
Ook is er een verhaal dat er geschoten zou zijn op de politie, ‘enkele weken geleden’, ‘door het leger.’ Maar de ontwikkelaar zegt daar niets van te weten.
Goed, er is mogelijkerwijs het een en ander aan de hand en dat moet worden uitgezocht.
Maar een groot aantal partijen in de Tweede Kamer, Pechtold voorop, heeft al conclusies getrokken.
In ‘dat soort landen’ ‘steek je je in een wespennest.’ Zaken doen gaat daar ‘heel anders dan hier.’ (Frits Wester). ‘Mozambique heeft al veel crisis, instabiliteit, voedselcrisis, daar kunnen de kroonprins en -prinses beter wegblijven.’ (Pechtold)
Instabiliteit en voedselcrisis in Mozambique. Heb ik iets gemist? Zeker, veel mensen leven er onder de armoedegrens. Goed dat er geinvesteerd wordt, lijkt me.
Maar wat me nog het meeste stoort is die opgeblazen arrogantie gebaseerd op de mythe dat projectontwikkelaars in het westen uitsluitend in goede harmonie met alle betrokkenen het land verfraaiien. Dat ‘onze’ bouwwereld er een is zonder fraude en corruptie. Schieten doen projectontwikkelaars hier nooit. Nou, een doodenkele keer dan. Bij elkaar niet meer dan tien keer. Maar alleen in Amsterdam Zuid. Dus om nou te zeggen dat ze schieten. Welnee, het is hier Mozambique niet!
Vraag aan RTL Nieuws: Al eens in Porto Ercole naar een verhaal gezocht?