Vandaag nader kennis gemaakt met de nieuwe hoofdredacteur van Opzij Irene de Bel. Kop boven het interview met haar in de Volkskrant: Bakfietstijger.

De openingstik is meteen al raak. Als ze moet kiezen tussen Cisca Dresselhuys en Margriet van der Linde gaat ze voor de eerste. “Ze is echt een vrouw-vrouw vergeleken met Margriet van der Linde, die meer een tomboy is. Die uiterlijke verzorging, dat vrouwelijke, dat spreekt mij meer aan”, aldus de Bel.

Jaja.

Het is begrijpelijk dat de oplage van Opzij, die op Dresselhuis’ hoogtepunt tussen de 80.000 en 90.000 lag, haar meer aanspreekt dan de huidige 35.000. Maar het is niet erg eerlijk om te verzwijgen dat die val al tijdens Dresselhuis’ bewind inzette.

Over de emancipatie in Nederland heeft de nieuwe hoofdredacteur goed nieuws. Die is bijna voltooid. “Als de mannen nu nog een dagje minder gaan werken, zijn we zo goed als klaar”.

Fijn te horen dat het in Amsterdam-Zuid al zover is.

Het voelt als Kafka.
Door de tekst die voor me ligt ben ik een en al Verwandlung.
Ik vond Yoweri Museveni, de president van Oeganda, een schurk. Nu mag ik ‘m wel.

Het rapport heet: ‘The state of human rights for LGBT people in Africa’. Het is opgesteld door de Human Rights Campaign Foundation in Washington.
Het motto van de stichting luidt: ‘American ideals. Universal values’.

De grond onder mijn voeten komt langzaam in beweging. Er schieten beelden van Guantanamo Bay door mijn hoofd, en van een terdoodveroordeelde die maar niet dood wil omdat de pillen niet werken.

American ideals. ‘Activists fighting for freedom around the globe continue to look to us for inspiration and count on us for support’.

Ik hoor een aanhoudende reeks knallen. Het beeld beweegt van de terdoodveroordeelde naar het schoolplein van Columbine. En dan nog een plein en nog een schot en nog een. Ik hoor de evangelicals haat prediken. Ergens deep south wordt een abortuskliniek in brand gestoken.

Het rapport is verschenen vanwege de ontmoeting van de Amerikaanse regering met de Afrikaanse leiders. Een uitgelezen kans om ze een lesje te leren. Het lesje van de hoogmoed en de arrogantie.

Snel even langs de facebook berichten van mijn Oegandese vrienden. Anders dan Gregor Samsa kom ik met de schrik vrij. Museveni is echt een schurk.