is het ene weesje het andere niet?


Waarom is het ene weesje het andere niet? Nederland staat, terecht, op de achterste benen over het interview van De Telegraaf met Ruben, die de vliegramp overleefde. Maar waarom is er geen ophef als ouderloze Afrikaanse kinderen met aids en slachtoffers van honger of groepsverkrachting voor de westerse camera en microfoon worden getrokken?

One thought on “is het ene weesje het andere niet?”

  1. Getraumatiseerde en kwetsbare kinderen in Afrika kunnen vaak niet -zoals Ruben- rekenen op comfort en verzorging na hun tragische ervaringen. Het argument voor het lastig vallen van weesjes in ontwikkelingslanden is dat ‘meer zieligheid het publiek dieper in de buidel laat tasten’. De effectiviteit van ‘hulp’ wordt echter meer en meer betwijfeld, net als het nut van het eeuwige stereotiep van het Afrikaanse hongerkind. Er is geen goed argument voor het lastigvallen van -en ijdele hoop geven aan- kwetsbare kinderen. Zo beschouwd is wat de Telegraaf deed nog minder wreed dan wat media en ontwikkelingshelpers met de beste bedoelingen doen in Afrika.

Comments are closed.