Zag ik daar nu Sylvie van der Vaart op de tribune zitten, naast Jolanthe en al die ander WAGS, de wives and girlfriends van?
Verdomd, het was ‘r! Blijkbaar van mening veranderd. Want Sylvie zou niet naar Johannesburg gaan. Veels te gevaarlijk, zo meldde De Telegraaf eerder dit jaar.
Ik nam het haar niet kwalijk al wist ik zelf beter. Maandenlang werden de Zuid-Afrikaanse beloftes – alles sal reg kom – in twijfel getrokken. De stadions zouden niet klaar zijn. Er kon elk moment een rassenoorlog uitbreken. Alle misdaadsyndicaten, kindsoldaten, groepsverkrachters, babyneukers en autokapers stonden de voetbalfans op te wachten. Die swart gevaar.
Het is maandagochtend en gek genoeg verkeer ik in een overwinningsroes. Mijn stad heeft gewonnen van de afropessimisten, de doemdenkers, de onheilsprofeten en de blanke wegtrekkers die hun klaagsites en farcebookpagina’s in de afgelopen jaren volpompten met het vitriool van de verongelijkten. ‘Wij hebben Zuid-Afrika verlaten omdat ons er geen leven gegund was. Wij zijn het slachtoffer van misdaad en nieuw racisme!’
Het WK zou hun gelijk bewijzen: dat de zwarten het niet kunnen.
Wat is de prijs van de angst? Een eerste hulpbrigade van ambassademedewerkers reisde het oranjelegioen in de afgelopen weken achterna. Honderden buitenlandse journalisten stutten met reportages die uit een oorlogsgebied leken te komen de bange vermoedens van elkaar napratende bange redacteuren. Zwaar gesubsideerde tenenkrommende tranentrekkers vestigden de aandacht op goede doelen die in het vermogen van Afrika om zelf problemen op te lossen hun grootste dreiging zien. Hooggeleerde commentatoren plaatsten vette vraagtekens bij de honderden miljoenen die aan nieuwe stadions werd uitgegeven. Want dure stadions dat is iets voor Europa.
Wat zou al die gecoördineerde bangmakerij en het gezwets in de ruimte gekost hebben? Moet er nu de vuvuzela’s elke wanklank overstemd hebben niet een rekening naar Sylvie en Johan Derksen: ‘Als mijn verslaggevers niet naar Johannesburg durven, begrijp ik dat heel goed’?
En naar Jack van Gelder?
‘Wat verwacht jij van Johannesburg, Jack?
‘Een negerin van twee meter en op een kluitje zitten. Want als je er met de auto opuitgaat, ben je die geheid kwijt’.
En naar al die anderen.
Wiedergutmachung. En dan de opbrengst overmaken naar het gemeentebestuur van Johannesburg. Mijn stad.
Voor een goed gesprek dat ik afgelopen zaterdag over Zuid-Afrika na het WK in Met het oog op morgen voerde, ga naar http://www.youtube.com/watch?v=RfnHPcEBwBQ
Mijn felicitaties, een 9 van Blatter, wat een sfeer moet het het zijn geweest in ZA, geweldig!