“Als er iemand aanklopte voor hulp vonden we altijd wel een potje. Voor reiskosten bijvoorbeeld, als de Anti-Apartheidsbeweging iemand uit Zuid-Afrika wilde laten overkomen. Dat soort acties diende helemaal geen zakelijk belang, maar dat maakte niets uit”.

“Lezingen, discussieavonden, we waren overal. We stonden gewoon met de bestuursleden in een kraampje om folders uit te delen. Wat een tijd was dat. Het was niet zo vreemd dat mensen ons eerder als actievoerders dan als bank zagen”.

Twee citaten, opgetekend uit de mond van Piet Boef, in het artikel ‘Bankiers van de Beweging’, deel van de speciale herinneringseditie ‘De Toekomst van Nelson Mandela’ die ZAM begin dit jaar uitbracht. De voormalige directeur van ASN Bank overleed eerder deze week. Boef verbond zijn bank in de jaren tachtig met de idealen van de Zuid-Afrikaanse bevrijdingsstrijd. De Krugerrand werd verbannen en met de plaatsing van advertenties hielp de bank de publicaties van de verschillende antiapartheidsgroepen aan een bescheiden verdienmodel. Toen Conny Braam na een indrukwekkend televisieoptreden een aandelenpakket van meer dan een half miljoen gulden kreeg toegeschoven, hielp Boef het te verzilveren. De opbrengsten gingen naar de strijd tegen apartheid. In de geest van Boefs commitment sponsorde de bank de bijzondere ZAM special over Mandela.

Tijdens mijn eerste bezoek in het najaar van 1990 raakte ik dermate verknocht aan Zuid-Afrika dat vergelijkingen met hardnekkige drugsverslaving en het gevoel van intense verliefdheid te kort schieten. Het zit me nog steeds dwars, en ik koester het. Die eerste reis naar het beloofde land kon ik maken op kosten van de ASN die ticket en hier en daar een hapje sponsorde. Je kunt zeggen dat ik door Boef aan mijn allergrootste liefde ben geraakt.

In 1994 nam Piet deel aan een conferentie in Johannesburg. Ik nam hem bij die gelegenheid mee naar het kantoor van mijn bank in de wijk waar ik inmiddels woonde. We stonden er geruime tijd in de rij hetgeen hem de kans gaf om de gang van zaken eens goed op te nemen. Alles duurde lang, formuliertjes schoven eindeloos heen en weer in onbestemde apparaten. En al die formuliertjes werden van een stempel voorzien. Beng! Beng! klonk het onophoudelijk. De drums of Africa. ‘Dit kan beter’, zei Piet zuinig.

Mijn goede vriend Ton Bervoets, destijds een naaste medewerker van Piet Boef, liet mij gisteravond per mail weten dat zijn vroegere baas, ‘een rode bankier’, is overleden. Dit droevige bericht stempelde nog enige tijd na in mijn hoofd.