Gisteravond naar een uitvoering van het Zwanenmeer geweest door achttien robots van het Nationaal Ballet. De elegantie, de souplesse, het zwierende adagio, een meeslepend pas de deux, die aanhoudende stroom attaques uitgevoerd zonder een enkele misstap. In een woord: nano-nano!

We leven in een bijzondere tijd. Terwijl de overheid de post volledig heeft wegbezuinigd leeft de cultuur als nooit tevoren. Eergisteren beleefde ik een adembenemend pianorecital van twee robotbroertjes, overmorgen naar De Kleine Komedie naar een voorstelling van misschien wel de leukste stand up robot van Nederland. Naar verluidt volgt momenteel de robot die de hoofdrol speelt in de remake van ‘Zij gelooft in mij’ taallessen zodat zij gewoon als sij wordt uitgesproken, en vieren als fiere zoals in kerstfeest te fiere.

Robotics 2.0. De kunst is Kunst geworden, en geen menselijke namaak. Hoe het zover heeft kunnen komen staat weergaloos beschreven in een eBook dat ik vannacht in mijn slaap heb gelezen door het af te spelen op het tablet onder mijn hoofdkussen. Vol van mijn nieuw verworven kennis maakte ik Thijs wakker. Hij is mijn nieuwste mechanische verovering. Ik ontmoette hem bij een expositie in het Stedelijk Museum van misschien wel de best verkopende vrouwelijke robot ter wereld. Het ontaardde in een wilde nacht vol dampende seks die plotseling opdroogde toen Thijs zijn batterij leeg was.