vuvuzela


Om gek van te worden: het kwasi-antropologische gejerimijeer over de vuvuzela. ‘Dat is hun cultuur’, zegt iemand in de Volkskrant, ‘en daar moet je niet aankomen.’ Lawaaimaken, bedoelt u? Iemand anders: ‘Dat doen ze al honderd jaar.’
‘Ze’ doen dat niet al honderd jaar en het is niet ‘hun’ cultuur. De vuvuzela werd een paar jaar terug door een handige zakenjongen op de markt gebracht. Doel: handel en geld verdienen.
Mag. Maar het is wel om gek van te worden (ook voor mijn deur). Weg ermee.

En als de Volkskrant toch uitnodigt om komkommerkolder te debiteren, mag er ook nog beweerd worden dat ‘zwarte Zuid-Afrikanen niet gewend zijn om voor een toegangskaartje te betalen.’ Was getekend: de eerbiedwaardige collega-hoofdredacteur (van het tijdschrift ‘Zuid-Afrika’) en halve naamgenoot Bart de Graaff.
Ja, en mijn opoe heeft in het Krugerpark twee tijgers een PVV-stemmer zien opeten.

2 thoughts on “vuvuzela”

Comments are closed.