Er worden wel enige gaten geschoten in het verhaal dat Zuid-Afrika tien miljoen dollar aan steekpenningen betaalde om de wereldkampioenschappen voetbal binnen te halen, maar het is natuurlijk niet uitgesloten. Het is zelfs aannemelijk, zonder steekpenningen ben je immers kansloos. In beschouwingen over de huidige FIFA-schandalen op radio en televisie hoor ik met regelmaat beweren dat Europa een eiland vol goed bestuur en integriteit is in een zee van corrupte landen. Maar vroeger gingen de internationale sportontmoetingen vrijwel altijd naar Europa of Amerika. Wonnen die landen de verkiezingen destijds met one person one vote?

Ik moet veel aan de aantrekkelijke topzwemmer denken die in 2006 het woord voerde op een congres in Montreal. Hij heette Mark, zijn achternaam ben ik vergeten. In een enthousiast betoog voor homoactivisten uit de hele wereld memoreerde hij de jaren dat hij lid was van het Olympisch Comité. Om zich een oordeel te kunnen vellen van de bids die allerlei steden hadden ingediend, reisde het comité de wereld rond. Het hoogtepunt van de dag: de terugkeer naar de hotelkamer en het uitpakken van de cadeautjes die zich op miraculeuze wijze toegang hadden weten te verschaffen.

Alleen in Brazilië en Zuid-Afrika liep het anders. In het eerste land danste een uitzinnige menigte de lambada voor het hotel van de internationale sportbobo’s. In Zuid-Afrika sprak Mandela de heren toe. Ze moesten zich eens indenken wat het voor het zelfvertrouwen van straatvoetballertjes in de township betekende als hun land de Spelen kon organiseren, hield hij zijn gasten voor. Die dans en die toespraak waren de enige cadeautjes. Voor de leden van het comité stond hun keuze vast: niet doen. Mark vertelde dat er geen enkele weging had plaatsgevonden. De leden van het comité hadden teleurgestelde blikken van verstandhouding uitgewisseld en daarmee stond hun beslissing vast,

Stiekem kun je je wel voorstellen dat men in Brazilië en Zuid-Afrika dacht: dat pakken we de volgende keer anders aan. De aantrekkelijke zwemmer trok snel na de tournee zijn conclusies. Hij zegde zijn lidmaatschap van het IOC op, kwam uit de kast en werd actief voor de Gay Games. Misschien doen die tegenwoordig ook wel aan cadeautjes. Wordt er met de alternatieve Out Games nog steeds een hevige strijd uitgevochten? Maar Mark waande zich destijds even verlost van het troebele water waarin hij zwom.