Enkele weken terug ontwaakte in mij de spindokter. Het was kort voor de Zuid-Afrikaanse verkiezingen. Overal verschenen verhalen met als strekking dat het democratische experiment in Zuid-Afrika mislukt was. In een gesprek met Catherine Keijl op Radio 1 kreeg ik te verstaan dat het ANC bij de aankomende verkiezingen onderuit zou gaan. Op de opiniepagina van de NRC las ik dat de meerpartijendemocratie in Zuid-Afrika niet functioneerde omdat Nederland alleen het ANC gesteund had. Over Mandela werd nog steeds wel met enig respect gesproken. Maar was ook hij niet ooit meer deel van het probleem dan van de oplossing?

Ik raakte van al deze verhalen behoorlijk gedeprimeerd. Natuurlijk gaat er van alles mis in het nieuwe Zuid-Afrika en natuurlijk was Mandela niet onfeilbaar. Maar dat het experiment mislukt was en het ANC hiervoor gestraft zou worden met een grote nederlaag ging er bij mij niet in. Dat het met de meerpartijendemocratie beter kan, lijkt mij evident. Maar hieraan zijn toch vooral de continue blunderende oppositiegroeperingen zelf debet. Dat Nederlandse steun het politieke landschap in het huidige Zuid-Afrika heeft gekleurd vind ik een bewijs van schromelijke zelfoverschatting.

Vorige week had ik het! Al een tijdje gonsde het van de geruchten over een nieuwe zet van PVV Kamerlid Martin Bosma in zijn streven naar een Groot Diets Rijk. Hij zou een boek over Zuid-Afrika hebben geschreven vol karikaturen, onzinnige opvattingen en ontspoorde rederingen. Mandela is een moordcommando. Afrikaners zijn het doelwit van een genocide. Het ANC een terreurorganisatie.

Viavia kreeg ik het manuscript in handen en ik lekte het naar de NRC. Die krant opende er gisteren mee. Vanaf nu is elk onbegrip over Zuid-Afrika ‘geframed’ als extreemrechtse lariekoek uit de hoek van de PVV. Zo extreem dat het zelfs Wilders te ver ging. Dat blijkt uit e mails die de krant publiceerde. Wilders reageerde opgelucht toen uitgever Mai Spijkers besloot Bosma’s boek niet uit te geven.

Misschien 1 minpuntje. Ik schijn in dat boek in het geheel niet genoemd te worden. Pia Dijkstra. Adriaan van Dis, Maartje van Weegen, Wim Kok, Freek de Jonge, ze staan er allemaal in. Terwijl ik toch ook mijn steentje heb bijgedragen.

Maar voor de rest: Martin Bosma, bedankt!