De SP gaat steeds meer op de PVV lijken, maar het voordeel van Wilders’ partij is dat deze de angst voor het vreemde en voor ver weg niet verbergt.
Bij de SP is dat anders. In een rood verleden zette de partij zich nog wel eens in voor internationale solidariteitsacties (al moest er wel altijd een SP-vlag worden meegedragen – PR voor alles) maar sinds Jan Marijnissen teleurgesteld raakte in Zuid-Afrika lijkt dat over. Jan had van Mandela het paradijs verwacht en toen die dat niet stichtte was Jan niet boos maar wel erg verdrietig.
Nu is het dan weer het huis van Maxima en Willem Alexander in Mozambique. In de Volkskrant trekt het Kamerlid van Raak van Leer. Wat moeten ze daar in zo’n onguur oord, vraagt hij zich af? Afrika! Dan kun je toch op je vingers natellen dat er aan het vastgoed een luchtje zit. En bovendien is het daar levensgevaarlijk want Afrika want eng want uitkijken. Het kamerlid van Lul Maar Raak. Nee, dan het vastgoed in Nederland, dat is zo keurig, zo goed georganiseerd, zo van alle vreemde smetten vrij. Daar valt niks op aan te merken.
De kroonprins en -prinses doen er erg verstandig aan hun huis te laten beheren door een stichting. Daar kun je beter buiten blijven. Hier, in Zwitserland, in Oss en in Mozambique.
One thought on “sp gezeur”
Comments are closed.
Beste Bart,
Of ze zijn te kritisch of ze hobbelen klakkeloos achter “rooie” staatsleiders aan… is het dan nooit goed? 🙂
Ik ben door alle discussie alleen maar nog nieuwsgierig geworden naar “Moz”. De mensen die ik ken en het genoegen hebben gehad, zijn vol lof. kwamen alleen, ook zonder AK-47 in de koffer, heelhuids terug.
Tenslotte, uiteraard mag je – zeker in een blog – schrijven wat je wilt maar het maken van woordgrapjes over achternamen vind ik niet netjes, misschien komt dat omdat ik er zelf regelmatig mee te maken krijg 😉 Mij zul je ook niet horen praten over “Bakellende”, Gedonner, Verwildering en Verdonkermanen.
Groetjes,
Ronald (nee, niet het betrokken kamerlid)