Zuid-Afrikaanse politie-agenten mishandelden een Mozambikaanse taxi-bestuurder die de verkeersregels overtrad. Ze bonden hem achter hun wagen en reden hem rond tot de dood erop volgde. Bij zijn begrafenis sprak Graca Machel van ‘een groeiende mate aan woede en depressie, de uitdrukking van een veronachtzaamde dieper liggende pijn uit het verleden.’
Voortwoekerend verleden.
Op de dag van de begrafenis van de Mozambikaanse taxibestuurdeer stierf Dirk Coetzee, een voormalig doodseskader in dienst van het apartheidsregime. In de jaren negentig verleende de Waarheids- en Verzoeningscommissie aan Coetzee gratie. Coetzee had opening van zaken gegeven en vaststond dat hij in opdracht had gehandeld. Vervolgens verwelkomde televisiepresentator Dali Tambo het voormalige doodseskader als een held in zijn goed bekeken programma. Maar de broer van advocaat Griffith Mxenge was minder vergevingsgezind. Tijdens een gefilmde ontmoeting vertelde Coetzee van de gruwelijke moord op de advocaat en zijn vrouw. Zijn ogen smeekten om begrip maar de broer wilde er niets van weten. Hij vroeg: ‘Was het dan jouw opdracht om Griffith 23 keer te steken?’

Niet steeds het verleden erbij slepen, roept het ene stemmetje in mijn hoofd. Veel te snel geloofd dat het boek van waarheid en verzoening, een internationale bestseller, kon worden dichtgeslagen, brengt een ander stemmetje er tegen in.

(foto: Sizwe Ndingane)