Hulde aan de lezers van De Telegraaf. Ze reageerden in de afgelopen dagen massaal op een bericht in die krant over de Zimbabwaanse deelnemers aan een Vlaamse reality soap. Het programma volgde de training van tien Zimbabwaanse jongens door Belgische wielerkampioenen. De Telegraaf meldt nu dat de jongens verschillende Belgische meisjes zwanger maakten. Enkelen trouwden en scheidden om een Belgische verblijfsvergunning te bemachtigen.De 16jarige Stephanie Lippens onderging onlangs een abortus. Volgens haar moeder raakte Stephanie zwanger omdat ze dronken was. Mevrouw de Temmerman was zo dom de bankpas aan haar Zimbabwaanse gast af te staan. Die haalde er duizenden euro’s meer af dan afgesproken. Enzovoorts.
Terwijl het artikel op verontwaardigde toon over het door de Zimbabwanen aangedane leed verhaalt, reageren de lezers van de Gezond Verstandkrant opvallend nuchter. Eigen schuld, dikke bult, zeggen ze in koor tegen de Vlaamse gastheren en dames.

Vanmorgen weer iemand op de radio die het voor de ontwikkelingshulp opnam. Zolang, aldus de geinterviewde, de hulp maar gericht was op het verstrekken van hengels en niet van vis. Met een hengel kun je je eigen problemen oplossen. Vis is symptoombestrijding, aldus de redenering.
Zouden ze dat in Afrika niet doorhebben?
En hoe leg je dan de vangstquota uit die Europese vissers de Afrikaanse wateren injaagt om ze vervolgens leeg te roven?
Er zijn geen hengels nodig, maar naleving van internationale verdragen is geboden. Dat geldt voor vissers net zozeer als voor kapers.
Met dat eeuwige vis en hengel verhaal winnen we de oorlog niet.

Vandaag is bisschop Tutu 79 geworden. Hoera! Maar jammer genoeg treedt hij vandaag ook terug uit de meeste publieke functies die hij uitoefende. Verdiend natuurlijk maar we zullen zijn regelmatige beroep op hogere moraliteit en diepere waarden missen.

Ik was een beetje een Tutu scepticus. Er werd mij tijdens de Waarheidscommissie, die hij voorzat, net iets teveel gebeden. Die gebeden richtten zich vrijwel uitsluitend tot een christelijke God terwijl er toch ook flink veel Zuid-Afrikaanse moslims offers hadden gebracht in de strijd tegen de apartheid.
Tutu’s uitspraak dat hij niet uitsloot dat ook Adolf Hitler tot de hemel was toegelaten, vond ik een uitdrukking van een wat te ver doorgeschoten verzoeningsdrift (ook al geloof ik helemaal niet in een hemel).

Maar twee jaar terug mocht ik met collega-journalist Madeleine Maurick bij de oude baas op audientie. We werken aan een boek over de controverse rond homoseksualiteit in Afrika en interviewden daarvoor vijftig Afrikaanse kerkleiders, politici, kunstenaars, rechters, activisten en andere denkers.
Tutu nam de tijd en formuleerde zijn antwoorden alsof hij ze ter plekke bedacht. Aanvankelijk leek hij vermoeid en niet veel zin te hebben in het zoveelste interview. Maar al snel dooide het ijs en wisselden de verhalen over vroegere weerzin van elkaar kussende mannen en nieuwe walging over homohatende Anglicanen zich af.
We vroegen hem of de vervolging van homo’s door de kerk geen Waarheidscommissie waard was. Tutu dacht er diep over na, zich ervan bewust dat een bevestigend antwoord zeker het nieuws zou halen. En de afschuw van collega-bisschoppen in een sterk verdeelde kerk zou oproepen. Dus volgde er een ontwijkend antwoord. Waarop wij de vraag herhaalden. Waarop hij opnieuw een zijweg inreed. Waarop…
‘I’m deeply, deeply sorry’, zei Tutu uiteindelijk zuchtend. ‘Deeply sorry’ voor het vele leed dat de kerk homo’s had aangedaan.

En weg was mijn scepsis.

De rijke archieven van de Nederlandse anti-apartheidsbeweging zijn in de afgelopen drie jaar ondergebracht bij het Internationaal Instituut voor Sociale Geschiedenis in Amsterdam. Kier Schuringa, voormalig documentalist bij de AABN en NiZA heeft dit karwei dat nu zijn voltooiing nadert verricht. Gisteren stuurde Kier mij een mail met een link naar liederen uit de tijd van de anti-apartheid.
Bekentenis: In het begin van de jaren tachtig maakte ik deel uit van een band die in opdracht van de AABN een elpee (oud woord voor grote dvd) maakte ter ondersteuning van een jongerencampagne – ‘Apart we zijn het zat!’
Die elpee bevat vier nummers en die zijn nu op de website van het IISG te beluisteren. Huiver op http://www.iisg.nl/collections/anti-apartheid/songs.php
De nummers staan onder Netherlands, Mother of Spear – Gemengde Gevoelens.

Laatste nieuws: de jongste zoon van Kim Jong-il zal Briljante Kameraad worden genoemd! Dat laat aan duidelijkheid niets te wensen over.
Wel jammer dat de middelste zoon geen kroonpretendent is. Die zou, aldus het geruchtencircuit, ’te verwijfd’ zijn. Mij lijkt dat met alle oplopende spanningen in de wereld nu juist een voordeel.

Mike van Graan geeft op maandag 20 september as. om 16.00 uur in het Bimhuis te Amsterdam de aftrap voor de viering van 15 jaar Hivos Cultuurfonds. De in Zuid-Afrika befaamde theatermaker spreekt over de dilemma’s rond “culturele diversiteit en het belang van culturele ontwikkeling in Afrika”. Vervolgens vinden de televisieopnames plaats van de speciale internationale variant van het populaire televisieprogramma “De Vloer Op”, een samenwerking van ontwikkelingsorganisatie Hivos en HUMAN. Meer info op www.hivos.nl

Op zaterdag 18 juni a.s. gaan Femke van Zeijl, journaliste en jurylid van Blueprints of Paradise, een wedstrijd voor Afrikaanse architecten, Antoni Folkers, architect, en Bart Luirink in gesprek over Afrikaanse steden. Het bgesprek, gevolgd door rondleiding, wordt georganiseerd door African Architecture Matters en vindt plaats in het Afrika Museum, Postweg 6 in Berg en Dal.

Over de inzendingen stelde jury in haar eindrapport: ‘Opvallend bij deze wedstrijd was dat de meeste inzenders, in plaats van gebouwen te ontwerpen, oplossingen bedachten voor de overvolle straten, markten en pleinen in Afrikaanse steden. De jury concludeerde dat deze oplossingen een bron van inspiratie kunnen zijn voor het ontwerp en de inrichting van westerse steden. Een verrassende conclusie, aangezien in het westen Afrikaanse steden vaak synoniem staan voor armoede en problemen.’

De bijeenkomst begint om 15.00 uur, toegang vijf euro. Bij deze bijeenkomst zal ook de zomereditie van ZAM magazine worden gepresenteerd.

Gisteravond was Adriaan van Dis bij Pauw en Witteman. Hij sprak er over zijn nieuwste boek, Afrika en … ZAM. Ga naar http://pauwenwitteman.vara.nl en bekijk de uitzending.

Dochter wacht op vader. Die woont na de dood van haar moeder met een vriendin op Thailand. Na viereneenhalf jaar heeft de dochter hiermee vrede.
Een man die zegt dat hij wacht op zijn vader, zijn broer en zijn zwager. Broers zijn een tweeling, allebei homo, allebei op dezelfde dag getrouwd.
Vader met dochtertjes wacht op Jin, de au pair uit China. Ingehuurd nadat de dood van de moeder in maart.
Vrouw (Friesin?) wacht op dochter met man en kinderen. Man is Marokkaan, woonde ooit illegaal in Nederland, keerde terug en raakte verwikkeld in een viereneenhalf jaar durende operatie gericht op de verwerving van geldige verblijfspapieren. Trouwacte, kinderen … het ging er allemaal niet sneller door.
Niemand stelt vast hoe Nederland verschrompelde tot een bang en in zichzelf gekeerd landje.
Iedereen lijkt in dit programma een bewijs van het tegenovergestelde.
Hello Goodby – ik blijf ervoor thuis; gelukkig is het ook in Johannesburg te volgen – toont een vergeten Nederland van aardige, vriendelijke, ontroerende en tolerante mensen.
Op www.televizier.nl kun je op het programma stemmen en ervoor zorgen dat Joris Linssen met dit NCRV programma de gouden ring wint.