Dat de Zuid-Afrikaanse atlete en wereldkampioen op de 800 meter Caster Semenya onderworpen wordt aan testen die moeten vaststellen wat haar sexe is, vind ik minder verbijsterend dan het feit dat de uitkomst ervan al vast staat: ze is een vrouw of een man. Tussenvormen bestaan niet. In de wereld van het homo-activisme heeft zich in de afgelopen jaren een snel groeiend acroniem verspreid. Aanvankelijk werd de gemeenschap benoemd als ‘homo’s’ maar toen kwamen de vrouwen in verzet en werd het ‘homoseksuele vrouwen en mannen’, of ‘gay and lesbian.’ Vervolgens voelden de biseksuelen zich buitengesloten. Het gaat hier nog om drie categorieen die zich in mannen en vrouwen laten opdelen – hoewel daar in sommige culturen ook weer anders over wordt gedacht – maar dat is minder eenvoudig met mensen die zich laten ‘ombouwen’ en tussen sexes inzitten, mensen die zich man in vrouwen- of vrouw in mannenlichaam voelen, en die zich vaak laten aanroepen in de tegenovergestelde sexe van wat hun geslachtsorgaan suggereert.
Hoedanook, op conferenties spreken hooggeleerde homo’s (en lesbo’s en travo’s en transgenders en transsexuelen, en intersex-achtigen) tegenwoordig over LGBTI. Laatst stelde iemand voor daar een U aan toe te voegen – voor ‘undecided.’
Over de huidskleur van Caster bestaat overigen geen verschil van mening. Ze is zwart. Maar echt zwart of Obama-zwart?

Ruim 21 jaar terug begon Evelien Groenink aan een onderzoek naar de ware toedracht van de moord op Dulcie September. Deze ANC-vertegenwoordigster was op een ochtend in maart 1988 vermoord in de deuropening van haar kantoor aan de Rue des Petites-Ecuries in Parijs.
Op het kantoor van de anti-apartheidsbeweging bestond destijds weinig twijfel over wie deze gruweldaad op hun geweten hadden. Nadat we het nieuws gehoord hadden, belde ik Evelien en zei: ‘Ze hebben Dulcie vermoord.’ Het was duidelijk wie ‘ze’ waren: de doodseskaders van het minderheidsbewind in Pretoria. Maar jarenlang onderzoek door Evelien bracht andere ‘inconvenient truths’ aan het licht: Dulcie was zakendeals op het spoor die in strijd waren met het toen geldende wapenembargo van Zuid-Afrika. Ook waren er aanwijzingen dat prominente leden uit haar eigen beweging hierbij betrokken waren. In later jaren verbreedde Evelien haar onderzoek naar de moorden op Swapo-strijder Anton Lubowski, die in 1989 werd omgebracht, en ANC-voorman Chris Hani, die in het voorjaar van 1993 op de stoep van zijn huis werd neergeschoten. En ook hier leidden sporen naar, deels dezelfde, handelaren in oorlogstuig.
Groenink’s weerslag van haar onderzoek mocht in Zuid-Afrika niet verschijnen. Haar uitgever bezweek voor de talloze dreigementen die werden geuit. Zo raadde oud-minister Pik Botha publicatie af met de woorden: ‘We live in a very dangerous world, you know.’
Uitgever Maggie Davey houdt morgenavond in Johannesburg de jaarlijkse Ruth First Lezing. In de afgelopen maanden vroeg zij zich af onder invloed van welke factoren zij afzag van publicatie van Groenink’s boek. Een samenvatting van haar intrigerende toespraak staat vandaag in de Sunday Times. Het is een klein monument voor Dulcie, en voor de speurzin van Evelien Groenink!
Zie: www.thetimes.co.za/PrintEdition/Insight/Article.aspx?id=1050044

Lucky Fonz III, de Amsterdamse folkzanger die regelmatig in De Wereld Draait Door optreedt, is net op tournee geweest in Zuid-Afrika. Daarover stond in de NRC een mooi stuk. Citaat: ‘De mensen snappen het hier wel’, zegt Lucky Fonz Wichers. ‘Het is een literair land en wat ik doe is erg tekstueel. Het stoort me als mensen Zuid-Afrika alleen als gevaarlijk en gewelddadig zien. Het bevalt me hier. Ik wil niet alleen maar in een zeepbel leven, maar ook een rol spelen op andere plekken. Daarom tour ik zo veel mogelijk. Ik moet meer een man van de wereld worden.’ Hij overweegt een verhuizing naar Johannesburg.
Welkom, Lucky, join the club!

Gisteravond was er een Hell’s Angel in NOVA die op de vraag waarom hij een schadevergoeding van de staat eiste nadat de rechter hem van strafvervolging ontsloeg, antwoordde: ‘We leven wel in een rechtstaat.’
Als er een Prijs voor de Mooiste Zin van het Jaar bestaat, weet ik zeker dat deze gaan winnen.

Persbericht van de Nelson Mandela Foundation

Date: 4 August 2009

For immediate release

Contrary to rumours presently circulating, Mr Mandela is well and is relaxing at his home in Johannesburg.

HARARE – Een Zimbabwaanse ‘tovenares’, die de regering van president Robert Mugabe een miljoen Amerikaanse dollar uit de zak wist te kloppen door hen te laten geloven dat ze diesel kon tappen uit een rots, is schuldig bevonden aan fraude. Dat berichtte de nieuwssite New Zimbabwe dinsdag.
Medicijnvrouw Rotina Mavhunga ontdekte in maart 2007 nabij het dorp Chinhoyi een oude brandstoftank tussen de struiken. Ze vulde de tank met diesel, knutselde er een pijp aan en verborg het uiteinde bovenop een rots. Vervolgens ontbood ze een aantal topambtenaren om het mirakel te aanschouwen.

Op een teken van Mavhunga zette een verstopte handlanger de dieselkraan open, en na wat hocus-pocus spoot tot grote verbazing van de aanwezigen de diesel uit de rots. Onderzoekers van Mugabe rapporteerden destijds juichend dat definitief een einde was gekomen aan de aanhoudende brandstoftekorten in Zimbabwe.

Regeringsleiders en zakenlieden overlaadden de zwendelaarster met geld en auto’s. Binnen een paar maanden had Mavhunga met haar trucje president Mugabe en zijn kornuiten voor omgerekend 740.000 euro opgelicht.

Een tweede groep ministers begon echter argwaan te krijgen. De tovenares sloeg op de vlucht maar is later toch in de kraag gegrepen. De rechtbank in Chinhoyi heeft haar afgelopen weekeinde schuldig bevonden aan fraude. (website de Volkskrant)

De SP-fractie in de Tweede Kamer heeft vragen gesteld over het plan om in het nieuwe Nationale Geschiedenis Museum gescheiden toiletruimten voor vrouwen en mannen te creeeren. ‘In Nederland is iedereen gelijk; dat moet het museum tot uitdrukking brengen’, aldus SP kamerlid mevrouw Eigenvolk-Eerst. Ze vindt dat de architecten maar eens een kijkje moeten nemen in het Arnhemse Openlucht Museum, waarnaast het nieuwe museum gebouwd zal worden. ‘Vroeger hadden de mensen een pot met een deksel erop en daar ging iedereen op. Eens in het jaar kwam de strontkar langs. Zo hoort dat en zo zijn we dat hier gewend.’ Mevrouw Eigenvolk-Eerst begrijpt ook niet dat het in sommige culturen niet is toegestaan om je handen in de keukengootsteen te wassen. ‘Als dat in India, bijvoorbeeld, niet mag heb ik daar vrede mee, maar hier moet je gewoon in de gootspeen mogen poepen… ik bedoel je handen wassen.’

1
Obama za aanwezig zijn bij de opening van het WK 2010. Ik geef het maar even door.
2
Bericht van de Nelson Mandela Foundation: in Atteridgeville, een township bij Pretoria, zal de gemeenschap binnenkort een cleansing houden: namens de bewoners wordt dan aan Somalische vluchtelingen, die in Atteridgeville wonen, excuses aangeboden voor de vreemdelingenhaat en het geweld. Ruim een jaar terug richtte dit geweld zich op de duizenden Afrikaanse vluchtelingen waaraan Zuid-Afrika onderdak biedt. Meer informatie op www.nelsonmandelafoundation.org

Barack Obama heeft zijn visie op Afrika uitgedragen in een toespraak die hij afgelopen zaterdag voor het Ghanese parlement hield. Essentie: zelf verantwoordelijkheid nemen en ‘geen uitvluchten’ zoeken voor eigen falen. Dit was geen wezenlijk andere benadering dan de Franse president Sarkozy twee jaar terug koos en toch zijn er grote verschillen in toon en inzicht. Obama’s oproep om verantwoordelijkheid voor Afrika’s toekomst te nemen, was evenzeer gericht aan het westen. Tijdens de net gehouden G 8 presteerden de westerse landen het overigens opnieuw om een optelsom aan eerder toegezegde hulp gericht op bestrijding van de voedselcrisis als extra steun te presenteren. Overigens met instemming van Obama.
De toespraak van de Amerikaanse president onderscheidde zich ook van Sarkozy’s pedante college doordat hij blijk gaf van een diep inzicht en inlevingsvermogen in de geschiedenis en de littekens die deze in Afrika achterliet. Maar Obama had gelijk toen hij zei dat je de crisis in Zimbabwe en het ronselen van kindsoldaten niet aan het kolonialisme kunt wijten.

Er zit natuurlijk iets ongemakkelijks in het gegeven dat westerse leiders, Obama incluis, Afrikanen de les lezen. Hoe zouden Amerikanen reageren als Jacob Zuma het Congres onderhield over Guantanamo Bay? (Opmerkelijk overigens dat Zuid-Afrika in Obama’s toespraak ontbrak. Hij prees alleen Ghana en Botswana als bloeiende democratieen.)

Het resultaat telt natuurlijk. Ik moest bij de beelden van de speech denken aan Mandela die na zijn verkiezing als president zijn collega’s in Afrika onderhield over het belang van grondwettelijkheid, goed bestuur en corruptiebestrijding. Ze juichten in het besef dat hun achterban Mandela adoreerde, zoals nu ook de huidige machthebbers juichen voor Obama. Ondertussen inspireert de Amerikaanse president jonge generaties Afrikanen, de bornfrees, die een toenemend ongeduld voelen, en zich niet langer gebonden achten aan de postkoloniale loyaliteit aan de leiders.
Obama heeft het vuurtje afgelopen zaterdag verder opgestookt. Daarin schuilt het grootste belang van zijn rede.

Het filmpje is ook te zien op www.youtube.com/zammagazine En nog veel meer!