Over de uitlatingen van onze Minister van Buitenlandse Zaken, Stef Blok, kan ik kort zijn: het is haatzaaiende apekool.

Sommige reacties zijn bijna zo zorgwekkend. Han ten Broeke vindt de uitspraken ‘lomp.’ Had Blok zijn discriminerende gedachtenspinsels niet genuanceerder kunnen verwoorden?

Maar van de reactie van GroenLinks, een partij waarmee ik enige verwantschap voel, krijg ik koude rillingen. In een verklaring noemde de partij Blok’s uitspraken ‘on-Nederlands”. In welk nationalistisch discours zijn ze daar beland?

Een tekst van Zihni Ozdil, kamerlid van de partij, gaat nog een flinke stap verder. Hij heeft het over ‘een land dat groot werd door met een open blik de wereld in te trekken en door altijd mensen uit de hele wereld te verwelkomen’.

Van die open blik en gastvrijheid kunnen de vrouwen van Rawagede meepraten. En Poncke Princen, die ons land niet meer in mocht omdat hij in opstand kwam tegen de Hollandse koloniale moordpartijen in Nederlands-Indië. De Khoisan in de Kaap. De moslims in Srebrenica. Duitse Joden op de vlucht voor het nazisme aan de grens geweerd. Mauro. Zoveel schandvlekken dat we tot ver boven onze enkels in een plas staan.

Zeker, er zijn ook andere tradities. Ze bieden nog enig houvast in een treurige tijd. Zihni, je maakt het door deze tradities te nationaliseren alleen maar erger.